O braku rogów jednym słowem
Bezdroża, bezrzecza, bezprawie i bezczelność. Elastyczny i piękny język polski poradzi sobie z brakiem wszystkiego, nawet czegoś tak oczywistego, jak… rogów u barana. Tak, moi drodzy, w Polsce szczególną popularnością wśród hodowców cieszą się właśnie merynosy bez tego pięknego atrybutu, czyli merynosy bezrożne. Może widzieliście kiedyś stado składające się z samych owiec o wyjątkowo bujnym runie? To mogły być merynosy!
Dlaczego?! - zapytacie zapewne. Dlaczego ktoś miałby pozbawiać ich dumy i symbolu męskości? Przecież nie mogą się bez nich radośnie trykać! O o o ! Właśnie o to hodowcom chodziło! Barany bezrożne mniej między sobą walczą, a jednocześnie są bardziej potulne przy strzyżeniu. Trzecim, bardzo istotnym aspektem, jest zdrowie stada. Otóż, nasada rogów to idealne miejsce dla rozwoju pasożytów powodujących choroby w stadzie! A owce w hodowli, to chcąc nie chcąc zwierzęta użytkowe - są źródłem wełny, więc im są zdrowsze i wydajniejsze, tym lepiej dla hodowli. Inaczej byłaby nieopłacalna.
Krzyżowanie twórcze
To bardzo ciekawe pojęcie - łączenie ze sobą różnych ras w celu utworzenia nowej, spełniającej oczekiwania hodowcy. Drogą krzyżowania twórczego powstała polska rasa merynosów bezrożnych.
Lektura nadobowiązkowa
Prawdę mówiąc, o bezrożności dowiedziałam się z pięknego bloga, o przewrotnej (w tej sytuacji) nazwie: http://rogataowca.blogspot.com. Jeżeli chcecie zanurzyć się w pięknych, wełnianych opowieściach, gorąco polecam. Ja dałam się wciągnąć. Teraz marzę, by odwiedzić Rogatą Owcę.
Refleksja
Naszła mnie wczoraj. Odwiedziłam rodzinny dom i zrywałam z mamą agrest. Przedramiona uzbroiłyśmy w grube rękawki, ale palce i tak pokłułam. Właśnie wtedy mnie naszła, ta moja głęboka refleksja. Jak to możliwe, że od dawna już rodzą się bezrogie barany, a agrest jak świat światem, ciągle ma kolce? Postanowiłam jak najszybciej domknąć temat bezrożności i tak oto powstał niniejszy, krótki i konkretny artykuł.
Źródło zdjęcia: https://pl.pinterest.com/pin/164170348886564671/?autologin=true